şirret | Vay canına, aristokratlar hala taç giyme töreni davetiyesi alamamaktan şikayetçi

“Taç giyme töreni dedikodusunun” en sevdiğim alt türlerinden biri, taç giyme törenine davet edilmeyecek kadar sinirlenen rastgele aristokratlar hakkındaki haberlerdi. Aylarca, tüm fiyaskodan sorumlu olan Norfolk Dükü’ne öfkeli sesli mesajlar bırakan ve güçlü ifadeler içeren parşömenler gönderen “ülkedeki emsaller” başlıklı birçok hikaye vardı. Kral Charles, kraliyet dışı düklerin çoğunu davet etmedi ve kaleye saldırmaya hazırdılar. Charles, pek çok kraliyet komşusunu ve çeşitli kuzenleri bile davet etmedi, ne de Mountbatten ailesinden kimseyi davet etmedi. Elbette Katy Perry ve Kraliçe Camilla’nın eski kocası davet aldı. Evet. Chubbly’den önce söylediğim gibi, eğer aristokratlar buna gerçekten kızdıysa, yavaş yavaş alevlenen bir dedikodu hikayesi olacak. Görünüşe göre insanlar hala buğulanmış. Mail’deki Hugo Vickers makalesinden:

Ülkenin her yerinde aristokratlar çıldırıyor. Neredeyse tamamı taç giyme töreninden dışlandı. Bana, Earl Marshal olarak törenin düzenlenmesinde kilit bir role sahip olan Norfolk Dükü’nün, akranlarından neden orada olmaları gerektiğini açıklayan mektuplarla bombardımana tutulduğu söylendi.

Aylar öncesinden konuşmalar ve konferanslar verirken, cübbeleri dolapta kalacak olan, hayal kırıklığına uğramış kalıtsal meslektaşlarımın saldırısına uğradığımı fark ettim. İçlerinden biri, diyarın bir emsali olarak, bir taç giyme töreninde bulunmanın ‘devredilemez hakkı’ olduğuna dair bana güvence verdi.

Kapsayıcılıktan ve değişen zamanları kabul etmekten yanayım. Ancak oldukça tartışmalı bir önerim var: Prens William kendi taç giyme törenini planlamaya başladığında, aristokratların bir bölümünü geri davet etme nezaketini gösteriyor. Soyluların zamanla etkisini kaybettiği doğrudur. Örneğin, Kraliçe’nin saltanatının ilk yıllarında, atı Patrick Plunket ona aristokrasinin huzursuz olmaya başladığını söylerdi ve o bir balo verirdi.

Ama onları yabancılaştırma riskini göze almak utanç verici. Hatta (Lordlar Kamarasında) sinirlenmiş bir meslektaşım, ‘Kral Parlamento’dan daha fazla para isteyene kadar bekleyin…’ dedi.

Televizyon ve spor ünlülerinden oluşan kalabalıklarımız vardı. Kalıtsal akranlar için beş Dük, Marki vb – 25 koltuk davet etmek yeterince kolay olmaz mıydı? Dünya değişti. Ant & Dec; kalıtsal, 1000 yıl sonra ilk kez dışarı bakıyor.

William’ın eninde sonunda gerçekleşecek olan taç giyme törenine tüm akranlarını davet etmesini önermiyorum – sadece temsili bir örnek. Ne de olsa onlar, işlerin yapılma şeklinin bir parçası. Hala İngiltere ve İskoçya’nın büyük bir kısmına sahipler. Kamu hizmeti kavramını monarşi ile aynı şekilde anlıyorlar ve birçoğu kamu hayatını göreve adamış durumda.
Kral kalıtsal olarak oradadır. Onlar da öyle. Ve diyarın akranlarının yalnızca geçmişin bir kalıntısı olduğundan şikayet etmek, monarşinin kendisi hakkında tuhaf sorular sormaktır.

[From The Daily Mail]

Taç giyme töreninden haftalar sonra aristokratların hâlâ öfkeli olması ve Daily Mail’in bunu haber yapması? Evet. O kötü. Kral Charles için kötü demek istiyorum. Diğer herkes için komik. Özellikle çılgın olan şey, Charles’ın – varisinden çok – birçok aristokratla, dük, kont, vikont, lord ve benzeri unvanlara sahip birçok kişiye oldukça yakın olması. Onlarla sosyalleşiyor ve onlarca yıldır işlerini kolaylaştırmaya ve örtbas etmeye yardımcı oldular. Bunlar Charles ve Camilla hakkında çok şey bilen insanlar, sadece söylüyorum. Fancybottom Dükü birdenbire yeni kralı sert bir şekilde devirme dürtüsü hissetseydi çok yazık olurdu. Corgipaw Kontu bu konuda büyük bir yaygara koparmak isterse, yeni saltanat için çok yıkıcı olur. Ayrıca, bu büyük bir tehdittir: “ülkedeki akranların yalnızca geçmişin bir kalıntısı olduğundan şikayet etmek, monarşinin kendisi hakkında tuhaf sorular sormaktır.” Aristokrasinin modern dünyadan koptuğunu mu düşünüyorsun, Charles? Ne oldu.

Fotoğraflar, Cover Images, Avalon Red’in izniyle.