şirret | Kral Charles’ın sarayında Harry ile barışma konusunda bir savaş patlak veriyor.

Prens Harry’nin anıları ve tanıtım turu onun için son derece rahatlatıcı olmalı. Sonunda kayıtlara yazıp konuşabilmek, en sonunda, olanların, kimin ne söylediğinin ve şimdi ne istediğinin tarihsel bir kaydını oluşturmak. Kralcılar, Harry’nin anıları ve röportajları hakkında haftalarca ağlarken, aslında çoğu konuda, yani uzlaşma isteği konusunda bıçak sırtında çok iyi yürümüş gibi görünüyor. Topu sıkıca babasının sahasına koydu ve (metaforları karıştırmak için) Harry fişlerin olabilecekleri yere düşmesine izin veriyor. Harry işini bitirdi, sözünü söyledi, bunların hepsini kayıt altına aldı. Şimdi ailesinin tepki verme zamanı. Ve tepkileri anlatıyor. Hafta sonu, Charles’ın ofisindeki insanlar taç giyme töreninden önce “barış görüşmeleri” fikrini gündeme getirdiler. İngiliz yorumcu sınıfının tepkisi, bir baba ile oğlunun barışması fikrine karşı duvardan duvara öfkeydi. Charles’ın, Harry’nin bazı iyi noktalara değindiğini kabul edebileceği fikrine öfkelenmiş görünüyorlar. Dediğim gibi söylüyorum. Yani şimdi “barış görüşmeleri” anlatısı süpürülüyor. Daily Beast’in Kraliyetçisinden:

Barış görüşmeleri yok: Charles’ın bir arkadaşı The Daily Beast’e verdiği demeçte, Kral Charles ile Prens Harry arasında yakın bir uzlaşma toplantısı yapılacağına dair raporların fazlasıyla abartıldığını söyledi. Charles’ın, saray mensuplarının her zaman ısrar etmek için can attıkları için, Charles’ın taç giyme töreninden önce Meghan ve Harry ile bir fincan Earl Grey içmeye gideceği fikrini “iki oğlunu da sevdiğini” açıkça belirtmesine rağmen, Bu hafta sonu raporlarında önerildiği gibi, kral ve kraliçenin arkadaşları şüpheyle başlarını sallıyor. Çiftin bir arkadaşı The Daily Beast’e “Bu bir hüsnükuruntu” dedi.

Harry, Charles’ın gizliliğini bozdu: Gerçekten de kitap, Edinburgh Dükü’nün cenazesinden sonra, Harry’nin bir mezarlıkta Charles ve William ile yaptığı “gizli” görüşmenin ayrıntılı bir anlatımıyla açılıyor. Charles’ın en küçük oğluyla özel bir toplantıya nasıl katılabildiğini (ya da aslında ona mektup yazıp hatta telefonla arayabildiğini) ve not alındığını varsaymadan nasıl olup da daha sonra en çok satan kitabın devamı olarak halka sunulabileceğini anlamak zor. kitap.

Kral Charles’ın sarayında bir savaş: The Sunday Times’daki hikaye [by Roya Nikkhah] Tecrübeli gözlemciler için, kaynağın öne sürdüğü şeyin gerçekleşebileceği (veya gerçekleşmeyebileceği) için değil, Kral Charles’ın mahkemesinde hizipçiliğin açık kanıtlarını gösterdiği için büyüleyiciydi. Sarayda, Charles’ın Harry ile barış yapmasını isteyen geveze bir grup olduğunu varsaymalıyız. GB News sunucusu Dan Wootton tarafından “saray ıslanıyor” diye alay edilen tema, yakın tarihli bir akşam yemeği partisinde Charles’ın Harry’yle yüzleşmek ve onu uyarmak konusunda isteksiz olduğunu ifade eden yazar Tom Bower tarafından da ele alındı. (Hem Wootton hem de Bower, Harry ve Meghan’ın amansız eleştirmenleridir.) Bower, onu daha sert davranmaya çağırdı. Charles’ın bunu yapması pek olası değildir; Harry’yle yüzleşmek ve tartışmayı tırmandırmak Bower’ı memnun edebilir, ama Harry’nin kitabının yayıncılarını memnun ederdi.

Sessizlik tek seçenektir: Bir kaynak The Daily Beast’den Clive Irving’e şunları söyledi: “Sessizlik onlar için açık olan tek yol ve şimdiye kadar etkili oldu, çünkü şimdi, en azından burada, hikaye yatışıyor. Kral, oğluna gerçekten düşkündür ve ona kapıyı açık tutmak ister. Cevap vermemekle tartışmayı körüklemiyor.” Irving’in kaynağı, Kraliyetçi’nin saraydaki ruh haline ilişkin anlayışını doğru bir şekilde yakalıyor (Harry’nin yaptığı gibi Charles’ın ofisi bu makale için yorum yapmayı reddetti), Daily Beast’in anladığı gibi, Sussexes’lerle ilişki kurmama ve hiçbir şey söylememe konusundaki orijinal karar. doğru olduğu olaylar tarafından doğrulanmış olarak görülüyor.

Hiçbir şey yapma: Bir şey olursa, hiçbir şey yapmama pozisyonu sertleşiyor. Diğer seçenekler bu kadar nahoşken neden olduğunu anlamak zor değil: Harry ile bir barış zirvesi ayarlamak ya da agresif bir şekilde, örneğin unvanlarını elinden alarak onu aileden dışlamak, her ikisi de kolayca cehenneme oksijen katmak yerine cehenneme oksijen katmaya hizmet edebilir. boğ onu. Devam etmeye devam etmek çok daha iyi, birçok kişinin düşüncesine göre. İçeriden birinin geçen hafta The Daily Beast’e söylediği gibi, bu, eylemlerin sözlerden daha yüksek sesle konuşmasına izin vermekle ilgili… Harry bir özür isteyebilir, ancak Charles’ın özür dilemek için herhangi bir baskı altında hissettiğine dair hiçbir gösterge yok. Ama Harry şimdi taç giyme törenine özür dilemeden gelmeyeceğini öne sürerek kendini köşeye sıkıştırdı. Muhtemelen nefesini tutmamalıydı.

[From The Daily Beast]

Güç, kontrol, kötüye kullanma, beceriksizlik, optik, iç savaş, liderlik… tüm bu konular, bu özel kraliyet durumunun altında yatan şeylerdir. Charles’ın sarayında, danışman ve dalkavuk kadrosunda savaşan gruplar olduğuna inanıyorum. Bir grubun “barış görüşmeleri” fikrini Charles’a ve Times’a yaydığına inanıyorum. Ama diğer grup Dan Wootton, Tom Bower, Jeremy Clarkson ve Piers Morgan’ı dinliyor. Bu diğer hizip, Sussex’leri aşağılamak, aşağılamak ve yok etmekten başka bir şey istemiyor. Başta söylediğim gibi – Harry tüm bunları Charles’a yükledi. Harry, şartlarını defalarca ve alenen açıkladı. Bir karar vermek Charles’a kalmış ve Charles bunu reddediyor. Gerçek hikaye bu, kimsenin yüksek sesle söyleyemediği şey bu: Charles kararsız, Charles ne yapacağını bilmiyor. Diana’nın Panorama röportajında ​​söylediği gibi: “Benim deyimimle en iyi işin ona çok büyük sınırlamalar getireceğini düşünürdüm ve buna uyum sağlayıp sağlayamayacağını bilmiyorum.”

Fotoğraflar Avalon Red’in izniyle, Kapak Resimleri.