şirret | Kral Charles, Chubbly öncesi röportajında ​​samimiyet göstermek için cesaretlenmiş hissedecek mi?

“Asla şikayet etme, asla açıklama” Kraliçe II. Elizabeth için işe yarayan bir halkla ilişkiler markasıydı – hiçbir zaman röportaj vermezdi ve birinin sesini duyduğu tek an dikkatle kontrol edilen konuşmalar, videolar ve sahne yönetimindeki görünümlerdi. Stratejinin QEII ile birlikte öleceğine dair bir umut vardı. Prens Harry’nin anılarını yazarken küçük hedeflerinden biri, adını hikayesine koymanın değerini göstermekti – iyi ya da kötü, ne olursa olsun hepsini söyledi ya da yazdı. Kral Charles döneminde saray iletişiminin biraz farklı olabileceğine, insanların kayıtlara geçebileceğine, Charles ve Prens William’ın röportaj bile verebileceğine dair alçakgönüllü bir gevezelik oldu. Bildirildiğine göre, Charles, Clowning’inden önce BBC ile bir oturma röportajı yapmayı düşünüyor. Daily Beast’in Kraliyetçi sütunu bir parçası var (çok daha Amerikalı bir bakış açısıyla Tim Teeman tarafından yazılmıştır) bunun ne anlama geleceği ve saray iletişim bürolarının iş yapma biçimlerini gerçekten değiştirip değiştirmeyeceği hakkında. Bazı önemli noktalar:

Charles’ın röportajı kayda değer olmalı: Charles’ın taç giyme töreni röportajı biraz bacak göstermek zorunda kalacak. Ne de olsa, Harry ve Meghan’ın Oprah Winfrey ile altı bölümlük Netflix şovları ve sonsuz OMG’lerin anılarından sonra geliyor. Patlayıcı olacak mı? Görüşmeci elbette Prens Harry ve Meghan Markle hakkında sorular soracak ve ardından soru Charles’ın ne kadar ayrıntı vereceği. Hatıra Defteri’ndeki Harry’nin torrentine kıyasla bir damlama olacak mı? Prens William bir şey söyleyecek mi? Yoksa asil sessizlik ve ilişki kurmama ilkesi hüküm sürecek mi? İkincisi daha olasıdır. Samimiyetten yoksun olmak asil yoldur; Gerçekten sağduyulu tek kraliyet – Kraliçe Elizabeth – şimdi ölmüş olsa bile, açık sözlülük üzücü bir şekilde görülüyor. Hiçbir şeyi ifşa etmedi, gizliliğin ve gizemin monarşiyi ilginç kılmak için hayati önem taşıdığına ve vergi mükellefi poundları ve turist paralarının akmaya devam etmesine inanıyordu.

Charles ve William’ı hikayelerini anlatmaktan alıkoyan nedir? Birincisi, kişisel bir şey. Anılardaki öyküler ve ardından gelen tüm medya yorumlarıyla zarar görmüş zaten hassas ilişkileri tehlikeye atmak istemeyebilirler. Sonunda uzlaşmanın bir yolu varsa, kendi orospu seansları ne işe yarayacak? Kendi taraflarını verirken veya kan davasını sürdürürken herkesin önünde görülmenin kendileri için hiçbir fayda görmeyebilirler. Başka bir şey de, kraliyet mensuplarının çoğu skandalı izleme sanatında ve gürültülü manşetlerin zamanla geri çekilmesinde uygulanmasıdır. Sarayın düşüncesi şu olabilir: Oprah Winfrey röportajının çok daha nükleer serpintisinden sağ çıktılar; bu, kraliçenin Prenses Diana’nın ölümüyle ilgili ilk tutumunun yanı sıra, diğerlerinin ölçülebileceği Saray halkla ilişkiler felaketi olmaya devam ediyor.

‘Yedek’ ne değişti: Harry’nin anıları, Charles, William ve halkla ilişkiler ekipleri için farklı türden bir iç aramayı gerektirdi. Tüm bu öfkeye rağmen, tüm taraflar, şimdi birkaç hafta sonra, kendi köşelerine döndüler ve -tüm yemek ve kurşunlar dağıtıldıktan sonra nasıl da İngilizler- devam ediyor, devam ediyor. Prenses Kate, çocukların “ilk yıllarını” iyileştirmek için iyi niyetli bir misyonla kendi başına yola çıkıyor; bu, varlığı, hükümetlerin ve sosyal programların çocukları nasıl tekrar tekrar başarısızlığa uğrattığının altını çizmeseydi, kabul edilebilir şekilde faydalı görünebilirdi.

Kate & William’ın yeniden markalaşması: Yine de asil mesaj şudur: Kate bir şeyler yapar. Bu, Harry’nin anı kitabının onu ve William’ı yargılayıcı, keskin bir azarlayıcı olarak resmetmesi, Meghan’ı (her şey hakkında) uygunsuz olduğu için ve Harry’yi farklı bir şey istediği için uyarmasının ardından önemli bir mesaj. Kate kırpılmış olarak çıkıyor ama pek Cruella değil; William hiçbir şeyden kaçınmaz. Kibirli, zorba bir zorba olarak resmedilmiştir ve kardeşler arasındaki ayrılık, aile ilişkilerinde sarsılmaz bir diken olmaya devam etmektedir.

‘Yedek’ Charles hakkında ne ortaya çıkardı: Kral Charles ise tam tersine, klasik bir üst sınıf ukalası olarak ortaya çıkıyor – iyi niyetli (bir tür), umutsuzca duygularla uğraşan, bağımsız, kendisi için endişeli, her şey için endişeli, acımasız ama aynı zamanda etkisiz. Canterbury Başpiskoposu Justin Welby’nin Harry ve Meghan’ı taç giyme törenine mümkün olduğunca işlevsel bir sırayla götürmek için arabuluculuk yapmaya ikna edildiği her şeyi anlatıyor, William’ın bildirdiği öfkeye göre.

‘Yedek’ için çok az ret: Yine de anı kitabının gaddarlığı, akıcı bir şekilde yazılmış (gerçekten) uygulamada ve ağızda hesaplanmış bir şekilde acı tatta – hem yayından kaldırma hem de yayından kaldırmanın ruhu. Her zamanki telaşlı kraliyet kaynakları tarafından pek bir şey reddedilmedi. Elbette, burada burada birkaç tarih ve ayrıntı var, ancak önemli bir şey yok. Anı bunun yerine ailevi gerilimleri çıplak bir şekilde ortaya koydu. Aniden patlayacak türden değil ama belki daha uzun vadeli ve yıpratıcı bir hasar verdi…. kraliyet ailesini havaya uçurmak yerine, Harry’nin anıları, dışa dönük güzel kostümlere, derin ve sığ duygulara, tartışmalara ve bayağılığa rağmen, ağız dalaşı ve kırgınlıklar evrensel olarak tanıdıktır. William, kendisine ve Kate’e yapılan saldırılar nedeniyle en çok utanmış ve ihanete uğramış hissedebilir. Ama işte orada, hepsi orada.

Charles & William artık kendi hikayelerini anlatabilirler: Belki kraliyet ailesi -hepsi- Harry’nin vahiy şelalesinin köpüren suyunda faydalı bir şekilde yaşayabilirdi. Her Harry ve Meghan dedikodu bombasından sonra, Saray’daki kaynaklar genellikle iddiayı itibarsızlaştırmak veya bulandırmak için ellerinden geleni yapıyorlar. Belki de bu sefer daha iyi bir yanıt, Harry kadar samimi olmamakla birlikte, en azından onun açık sözlülüğünden ilham almak veya cesaretlendirmek ve ona verilecek yanıt, onların da kendi hikayelerini anlatabileceklerini bilmektir. Ve onlara nasıl söylerlerse söylesinler, dünya dönmeye devam edecek.

[From The Daily Beast]

Temelde bir halkla ilişkiler sorusu veya bir basın stratejisi sorusu bile değil, monarşinin “sihri ve gizeminin” tüm özü – Gerçek bir gizem veya sihrin olmadığı, sadece ihmal, öfke, patoloji ve kötü ebeveynlik olduğu ortaya çıktı. , mali anlaşmazlıklar ve derin işlev bozukluğu. Charles ve William, Harry’yi görmezden gelirler ve sıfırlayıp yeniden markalaşırlarsa, performatif sessizlik yoluyla ve saraylılarını Sussex’lere karşı brifing vermek için göndererek bir şekilde monarşinin büyüsünü ve gizemini koruyabileceklerine inanıyorlar. Bu strateji, QEII’nin son yıllarında kırılmadıysa zaten gergindi. Bir süredir inandığım şey, Charles’ın aslında ne kadar performatif olursa olsun biraz alçakgönüllülük göstererek aslında kendisine ve saltanatına bir dünya iyilik yapacağıdır: onun berbat bir baba olduğunu, ancak oğullarını ve torunlarını sevdiğini ve çabaladığını söyleyin. bir yolunu bulmak. Bu, bu dramanın çoğunu kapatırdı. Bu da muhtemelen yapmayacağı anlamına gelir.

Fotoğraflar Instar, WENN ve Avalon Red’in izniyle.