şirret | Fırıncı: Windsorlar her zaman aşırı miktarda vergi mükellefi parası harcıyor

Norman Baker, Kral Charles ve monarşinin maliyeti hakkında çok ilginç bir yazı yazmıştır. Tartıştığımız gibi, QEII’nin cenazesinin maliyeti İngiliz vergi mükelleflerine 161.7 milyon sterlin ödedi, hepsi gotik gösteriler ve bir sürü ağıt için. Kral Charles’ın taç giyme töreni bundan çok daha pahalıya mal oldu ve onu izlemiş biri olarak, o paranın nereye gittiğini veya neden birinin bunun iyi bir fikir olduğunu düşündüğünü bilmiyorum. Baker ayrıca çeşitli kraliyet düğünlerinin ve geçen yılki Jubbly’nin masraflarını da not ediyor; bu da geçen hafta Telegraph’ta Windsorlar için önümüzdeki yirmi yıl kadar “büyük olaylar” olmayacağına dair o tuhaf yazıyı akla getiriyor. Yani, Charles’ın kolayca söyleyebildiği, maliyetlerden bahsetmek ilginç bir andır, “Bak, benim hükümdarlığım sırasında bir daha o kadar parayı harcamayacağız.”

Kral Charles’ın zayıflamış bir monarşi görmek istediğini söylediği geniş çapta bildirildi. Akıllıdır, çünkü bilecektir ki, Kraliyet Ailesi’nin katıksız zenginliği ve hatta vergi mükellefinden aldığı miktar, onun en hassas noktasıdır. Daha küçük, daha derli toplu bir Taç Giyme Töreni hakkındaki tüm konuşmalara rağmen, Charles’ın iyi bir başlangıç ​​yaptığından pek emin değilim. Çok azaltılmış davetli listesine rağmen, son tahminler bunun olağanüstü bir 250 milyon sterline mal olduğunu ve tüm masrafların kamuya ait olduğunu gösteriyor. Güvenlik maliyeti düşülse bile, kalan 100 milyon sterlin, annesinin 1952’deki taç giyme töreninin maliyetinin iki katından fazla, yani 2023 fiyatlarıyla 47 milyon sterlin.

Bunlar olağanüstü paralar. Başka hiçbir Avrupa monarşisinin taç giyme töreniyle uğraşmaması ilginçtir. Örneğin İspanya’daki sonuncusu 1555’teydi. 250 milyon sterlinlik rakam bile hafife alınabilir. Geçen yıl Kraliçe’nin cenazesinin maliyeti önceden 8 milyon sterlin olarak lanse edilmişti. Vergi mükellefine nihai maliyetin geçen hafta 161,7 milyon sterlin olduğu açıklandı.

Sonra geçen yıl Kraliçe’nin jübile kutlamaları vardı. Bunun için fatura £ 28m geldi. Yani bu, sadece bu üç olay için bir yıldan biraz daha uzun bir süre içinde vergi mükellefinden yaklaşık 450 milyon sterlinlik bir ücret. Ve bu, Kral’a yapılan yıllık 86,3 milyon sterlinlik ödemeye ek olarak (2011’de 7,9 milyon sterlin idi). Buradaki analizimizin de gösterdiği gibi, tuhaf ve rahatsız edici şeylerden biri, bu olaylarla ilgili kamu harcamalarının zaman içinde istikrarlı bir şekilde artmasıdır. Dahası, taç giyme töreninden hemen önce yayınlanan bir YouGov anketi, yüzde 51’inin taç giyme töreninin hiçbir şekilde kamu tarafından finanse edilmemesi gerektiğini düşündüğünü ortaya koydu.

Bazıları, turizmin canlanması ve televizyon haklarının satılmasının kamu bütçesine olan maliyeti fazlasıyla aştığını iddia ediyor. İkincisi elbette bireysel yayıncılara fayda sağlar, kamu bütçesine değil. Britanya kendisini dünyaya olumlu bir ışıkla sunduğu için, kısa da olsa, bir tür itibar kazancı olduğuna şüphe yok. Turizme gelince, abartılsa da kuşkusuz bir faydası var. Taç giyme töreninden birkaç gün önce, sadece 43 sterline düzgün bir West End otelinde gece için bir oda tutmayı başardım ve ertesi gün ayrıldığımda hala asılı bir ‘boş yer’ tabelası vardı. Bu, büyük bir akın anlamına gelmez.

Ayrıca, resmi hükümet tahminlerine göre her resmi tatil – ve taç giyme töreni ve jübile kutlamaları için özel tatiller getirildi – ülkeye üretkenlik kaybında 1,36 milyar sterline mal oluyor, bu nedenle kazanç kesinlikle tek yönlü değil, ancak ekstraya karşı çıkan çok az kişi bulacaksınız. izin günleri.

Annesinden kalan özel miras üzerindeki ölüm vergilerinden muafiyet gibi Kral’ın yararlandığı diğer benzersiz yararlı vergi düzenlemelerini unutmayalım – yarış atları dizisi, değerli tablolar, Faberge yumurtaları ve 100 milyon sterlin için vergi ödenmiyor pul koleksiyonu. Gerçek şu ki, hiç kimse Charles’ın kişisel olarak tam olarak ne kadar değerli olduğunu bilmiyor çünkü kraliyet maliyesi utanç verici bir şekilde opak kalıyor. Guardian’ın hesaplamaları, özel servetinin 1,8 milyar sterlin olduğunu gösteriyor, ancak saray kaynakları bunun tanıdıkları bir rakam olmadığını söylüyor.

Kral Charles’ın dikkatli olması gerekiyor. Britanya nüfusunun açık bir çoğunluğu hâlâ bir monarşiden yana olsa da, cumhuriyeti tercih edenler şu anda yüzde 28 gibi bir şeyi oluşturuyor; bu, kraliyetin çöküş yılı olan Kraliçe’nin ‘annus horribilis’i olan 1992’den bu yana en yüksek rakam. Gençler arasında monarşiye ve cumhuriyete destek artık eşit bir şekilde bölünmüş durumda. Andrew, Harry ve Meghan’ı saray balkonundan uzak tutmak, zayıflatılmış bir monarşi teşkil etmez.

[From The Daily Mail]

Yani… o haklı mı? Hepsi hakkında. Geçen yıl monarşi için çok fazla “büyük olay” oldu ve taç giyme töreni daha ucuz, daha küçük ve daha verimli olması gereken olaydı. Charles’ın şapka partisi hakkında bir BFD yapmak istediğini anlıyorum, ancak 250 milyon farklı şekilde zevksizdi. Daha da kötüsü, Windsor’lar artık o büyük olaylara ve onların getirdiği dikkat ve melodrama bağımlı hale geldi – Bunu daha önce de önermiştim, ama oradaki keskin beyin güveninin şu anda bunun ne tür bir şey olduğuna dair planlar yaptığı hissine kapılıyorum. Harry ve Meghan’ı kısa bir süreliğine de olsa geri dönmeye “zorlamak” için ayarlamaları gereken dublör. Şimdiden büyük bir yeni olay, büyük bir cenaze töreni veya drama için çaresizler. Bu grotesk. Her neyse, Windsors’ın parasının kesilmesi ve ortadan kaldırılması gerekiyor, devredin.

Fotoğraflar Avalon Red’in izniyle, Kapak Resimleri.